Espiche/Lagos – Algarve – we hebben tijd te kort

We zijn alweer op de volgende camping, de tijd lijkt wel steeds sneller te gaan. We komen tijd te kort. Daarom hebben we besloten op deze plek niet al te veel uitstapjes te doen en vooral te genieten van het mooie weer en het strand. We staan tenslotte voor het laatst op een camping bij zee. Het is onze meest zuidelijke bestemming in Portugal. Hierna gaan we Spanje weer in.

Het is hier in de buurt spannend rondrijden, helemaal uit het niets kan er opeens een stoplicht zijn op plekken waar je dit helemaal niet verwacht. Ze worden meestal wel van te voren met een knipperlicht aangekondigd, maar het is wel wennen.

We staan op een hele mooie terrassen camping. Er is erg veel wind, maar doordat we een terras boven ons hebben en met de rug naar de wind staan, is de wind eigenlijk alleen maar prettig, want het is wel erg warm hier. Maar daar hoor je ons niet over klagen. De caravan heeft tenslotte een airco – ja, dat is geen grapje – en als je die aanzet, is het binnen de kortste keren heerlijk koel in de caravan. Maar dan moet je geen thee of koffie willen zetten, want dan is het einde aan de stroomvoorziening.

Maar nu nog even vertellen wat we de overige dagen in Evora hebben gedaan.

Woensdag 23 mei
Na een heerlijk dagje niets doen op de camping zijn we uit eten geweest in Evora, het Portugese buffet was prima en alle drank inbegrepen. Een plotseling optredend koor zorgde voor wat afleiding, alleen hun liedjes waren alles behalve vrolijk, maar dat zal wel bij deze streek horen.

Donderdag 24 mei
Vroeg vertrokken (vanwege de verwachte warmte) voor een uitstapje. Via Corval waar we aardewerk hebben gekocht naar het zeer fraai, hoog gelegen ommuurde Monsaraz. Vooral het uitzicht was geweldig. Daarna naar een door de Baronesa aangeraden lunchplek aan het stuwmeer van Mourao, waar we heerlijk gegeten hebben. Hoe dit restaurant kan bestaan is ons een raadsel, het lag heel afgelegen, en wij waren de enige gasten. We hadden allemaal onze persoonlijke ober.

Zaterdag 26 mei
Eigenlijk willen we de dag voor vertrek niets doen, maar er is hier zoveel te zien, dat we besluiten hiervan af te wijken. We hadden tenslotte op vrijdag ook al een rustig dagje op de camping doorgebracht.

Dit keer een rondritje langs de marmerdorpen van de Alentejo. Via Evoramonte naar Estremoz. Auto geparkeerd bij de mooie weer ommuurde bovenstad en naar de benedenstad gelopen. Dit bleek een prima strategie, want in de beneden stad was markt en dus geen parkeerplek meer te vinden Natuurlijk eerst weer koffie gedronken, dit keer met een Portugees gebakje. Op het terras kwamen we in gesprek met een Nederlands echtpaar wat in Estremoz woont. Hij was afgekeurd (heb zijn naam maar niet gevraagd) en ze huren voor bijna niets een huisje. Lijkt ons toch helemaal niets, er is daar wel erg weinig te beleven.

In Vila Vicosa gegeten en het paleis bekeken via een geheel in het Portugees gegeven rondleiding. De gids vond dat blijkbaar toch niet kunnen, dus zo nu en dan gaf hij voor de niet-Portugesen ook wat Engelse uitleg. Erg vriendelijk, maar dat valt ons zo wie zo hier in Portugal op: de mensen die wij hebben ontmoet, zijn erg vriendelijk.
Onderweg veel marmergroeven gezien, erg lelijk in het mooie landschap, maar het zal we voor inkomen zorgen en dat is voor Portugal natuurlijk van groter belang.

En nu zijn we dus in de Algarve, het was op zondag 27 mei maar een klein stukje rijden, zo’n 250 km, daar draaien we onze hand niet meer voor om.

Maandag 28 mei
’s Morgens eerst genieten van de heerlijke zon, ’s middags met de fiets naar Luz en praia de Luz. Het strand ligt op 2,5 km van de camping, dus prima te doen op de fiets. Luz heeft een mooi strand en een leuke boulevard. Gelukkig is het nog erg klein, hoewel het dorp voornamelijk uit hotels bestaat. Maar niet zoveel als verder op in Lagos en Portimao, dat we van en afstand hebben kunnen zien liggen. Wat is dat lelijk!

Op de fiets naar Luz is op de heenweg geen probleem, terug is het iets lastiger, dan is het een hele klim, maar dan hebben we meteen onze beweging weer gehad en dat is wel nodig met al dat lekkere eten wat we doen.

Dinsdag 29 mei
Vandaag weer een uitstapje. Dit keer naar de meest zuid-westelijk gelegen punt van het vaste land van Europa Cabo de Sao Vincente. Geweldig uitzicht op de rotsen. Daarna verder langs de westkust, we willen proberen om op een strandje uit te komen, maar er zijn niet al te veel verharde wegen naar deze stranden. Toch een weg gevonden en ja, het wordt wat eentonig, daar ook een heel leuk restaurantje gevonden met een geweldig uitzicht. En natuurlijk ook hier weer heerlijk gegeten.

Woensdag 30 mei
We gaan samen een keertje op stap. Wij vinden de bergen ook erg leuk en Ton en Els willen liever rustig op de camping blijven. We rijden binnen door naar Caldas de Monchique – een kuuroord – en vervolgens via Monchique naar Pico de Foia (902 meter) het hoogste punt van de Algarve. Wat een rust daar bovenop die berg. We kunnen erg ver kijken en zeker omdat we deze keer de verrekijker niet in de auto hebben laten liggen, kunnen we het binnenkomen van grote schepen in Portimao van dichtbij volgen.
Ook hier schitterende vergezichten, en ....... ja, ja, weer heerlijk gegeten. Het gerecht van Stef bevatte wat veel knoflook, we kunnen er nu (donderdag) nog steeds van ‘genieten’.

Op de terugweg wilde Stef nog even kijken op het strand van Praia da Rocha in Portimao, want daar was hij 30 jaar geleden met vakantie geweest. Onherkenbaar natuurlijk, wat een hoeveelheid vreselijke hoge hotels, we konden de zee nauwelijks zien.
Nog even wat boodschappen gedaan en Stef kon daar naar de kapper. En ze begrepen ook nog hoe ‘lang’ hij zijn haar wilde hebben.

Vandaag (31 mei) een lekker stranddagje en morgen gaat Stef samen met Ton een tochtje op de motor maken, een al heel lang gekoesterde wens van Ton. Marjolijn gaat samen met Els een wandeling langs de kust maken van Lagos naar Luz en dan is het zondag al weer tijd om verder te gaan. We gaan weer terug naar Spanje, eerst naar Sevilla en dan naar een camping in het binnenland van waaruit we Cordoba en Granada met de trein willen gaan bezoeken.

Jullie horen het wel weer, maar hoelang onze reis ook duurt, we komen nog steeds tijd te kort. Er is zoveel moois te zien en willen toch ook wel eens lekker rustig niets doen.